สัปดาห์นี้ ทำงานตามตำแหน่งงานที่จัดใหม่เป็นสัปดาห์แรก
แบ่งงานออกเป็น 2 ส่วนคืองานบริหาร จัดการ กับงานบริการ โดยส่วนของงานบริหารแบ่งตามนี้
- งานบริหาร จัดการ งานคลังเป็นของพี่หัวหน้า
- งานคุ้มครองผู้บริโภค เป็นของพี่รองหัวหน้า กับรุ่นพี่อีกคนหนึ่ง
- งานพัฒนา เพื่อการรับรองคุณภาพโรงพยาบาล เป็นของพี่อาวุโส
อีกส่วนคืองานบริการแบ่งออกเป็น 3 จุดคือ
- ห้องยาผู้ป่วยนอก มีพี่อยู่ 2 คน
- ห้องยาศูนย์สุขภาพชุมชน มีพี่อยู่อีก 1 คน
- ห้องยาผู้ป่วยใน และหอผู้ป่วยมีพี่อยู่ 2 คน แล้วก็ผมอีกหนึ่งคน
สรุปแล้วฝ่ายที่ผมทำงานมีเภสัชกรอยู่ 10 คน กับโรงพยาบาลขนาด 120 เตียง เหมือนจะเยอะถ้าไปเทียบกับเพื่อนบางคน ที่อยู่โรงพยาบาลชายแดนมี 30 เตียง แต่มีเภสัชแค่ 2 คน พอเริ่มทำงานมันก็เป็นรองหัวหน้าแล้ว น่าปลื้มใจจริงๆ ส่วนหัวหน้ามันก็รุ่นพี่รหัสติดกันนี่เอง
ความเป็นไปสัปดาห์นี้
ตอนต้นสัปดาห์ได้รู้ว่าเวรเดือนหน้าออกแล้ว มีชื่อผมด้วย เดือนหน้าเลยขึ้นเวรสลับกัน 2 โรงพยาบาลเลย แถมได้เวรบ่ายดึกมาอีก 3 เวรด้วย (17.00 – 7.00 น.) สรุปแล้วค่าเวรเดือนหน้ามากกว่าเงินเดือนเกือบเท่าครึ่ง น่าลาออก มาเป็นฟรีแลนซ์ รับทำแต่พาสไทม์จริงๆ
ส่วนวันศุกร์ ได้รับรู้ถึงกองภูเขาตระกร้ายา เวลาที่คนไข้มาพร้อมกันทีละเยอะๆ แล้ว กองสูงน่ากลัวมาก โชคดีได้พี่ super senior เข้ามาเคลียร์ตะกร้ายากว่า 50 ใบให้ หายวับภายใน 15 นาที ชักเริ่มหวั่นๆ กับเวรโรงพยาบาล BL แล้ว เพราะคนไข้เท่าเดิมแต่คนทำงานลดจาก 5 คนเหลือ 2 คน ในขณะที่ SM มีคนทำงาน 5 คนตลอด เลยไม่ค่อยหนักเท่าไหร่
ท้ายสัปดาห์นี้ ดันมีเรื่องให้หัวเสียจนได้สิ ดันเข้าใจผิดกับคนไข้ชาวญี่ปุ่น โดนพี่แกโวยวายใหญ่เลย แล้วก็เหมือนจะด่าด้วย แต่ล่ามแปลมาให้แค่ว่า “คุณทำงานมากี่ปีแล้วนี่ ทำงานอย่างนี้ได้ไง” ก็เลยตอบไปว่าพึ่งเดือนแรกเองครับ แล้วก็ sumimasen บวกก้มหัวโค้งงึกๆ เซ็งเลย
